Quedlinburg en de Teufelsmauer

De dag start… zonnig! Wie had dat gedacht? Is er iemand in deze wereld die een weersvoorspelling kan doen die klopt? Maar eh… wij klagen niet!

Vandaag besluiten we naar Quedlinburg te gaan. Quedlinburg staat op de Unesco werelderfgoedlijst en als we daar aankomen, zien we waarom. Het lijkt wel alsof we in de Tele-tijd-machine gestapt zijn. Prachtige oude (scheve) pandjes, een burcht, kerken, leuke steegjes, gevels enz. Mocht je er ooit naar toe gaan; laat je hoge hakken in het hotel staan; plat schoeisel scheelt verzwikte enkels.

Het is dan wel droog, maar er hangt onweer in de lucht. Het is benauwd. Een korte broek/rok en teenslippers waren geschikter geweest dan de outfits die we vanochtend uitgezocht hebben. Guinness zou ook liever z’n bontjas uit hebben getrokken. :-)

’s Middags toeren we verder en stuitten al snel op de Teufelsmauer, een rotsformatie vlakbij Thale. We parkeren de auto en maken een leuke, niet al te lange wandeling. Inmiddels is de wind opgestoken en brandt de zon onbarmhartig op onze uitstekende witte lichaamsdelen. Tijd voor zonnebrand, smeren maar! Het uitzicht is prachtig, zeker nu er velden vol gele bloemen vol in bloei staan (lijnzaad?). Sandra’s gezichtskleur op het einde van de wandeling; tomatenrood met zoutkristallen om de ogen. Heel charmant!

We rijden nog wat verder en hadden eigenlijk bij Thale naar de Hexentanzplatz willen lopen. Maar we passen. Het ‘ Valkenburggehalte’ is erg hoog. Niet erg, maar na het programma dat we al gehad hebben en het feit dat het in de auto met airco toch wel erg fijn is, doet ons besluiten nog een eindje verder te toeren.

In Tanne stoppen we bij de Brockenbauer. Een boer die de meest heerlijke worsten maakt. Even proeven… en wat inslaan voor thuis!

Om 15.30 uur zijn we terug in het hotel en inmiddels valt de regen met bakken uit de hemel. Tijd voor…. (vul zelf maar in) ;-)