Dag 2 - Schwäbische Alb
Blijf op de hoogte en volg John en Sandra
27 Augustus 2012 | Duitsland, Münsingen
Wandelen in de omgeving van Münsingen
Het hotel ligt in het centrum van het stadje, vlakbij de kerk. Met kerkklokken. En een klok die elk kwartier laat horen hoe laat het is. Gelukkig niet irritant want ’s nachts houdt hij zich stil. Maar ik denk dat de koster de wekker om 6 uur zet, om vervolgens om 6.45 uur helemaal los te gaan! We zien het helemaal voor ons; een soort Andre van Duin – sketch; de Münsinger koster hangt in de touwen!
Het ontbijt is jummie. Wat een verwennerij, zo’n ontbijtbuffet!
Het zonnetje schijnt uitbundig, dus tijd om naar buiten te gaan (lang genoeg geslapen vannacht ☺). We besluiten te gaan wandelen op het voormalig oefenterrein van het leger, inmiddels onderdeel van ‘Biosphärengebiet Schwäbischer Alb’. Het is een licht glooiend terrein met veel bloemenweiden en verspreid liggende groepjes bomen. We horen niets anders dan onze eigen voetstappen, vogels en zoemende insecten. Heerlijk. Het loopt makkelijk, want we lopen over een geasfalteerde weg. Saai, zul je denken. Maar eh… als we van de weg af gaan, dan wordt het te spannend! Het is namelijk verboden. Er ligt nog zoveel munitie, dat het strikt verboden is om van de paden af te gaan. Af en toe horen we een knal en dan heeft de plaatselijke Kebab-zaak weer gratis vlees.
Geintje! ☺
Tijdens de wandeling komen we de restanten tegen van een dorpje (Gruorn) dat is verlaten toen het oefenterrein in 1937 werd uitgebreid. Er staat alleen nog een kerkje (met mooi glas in lood) en een schoolgebouwtje.
Het weer is schitterend, insmeren met zonnebrandcrème is een must.
Onderweg kunnen we vanaf een uitzichtspunt in de verte de Alpen zien liggen, zo helder is het. Volgens de experts is dat niet zo’n goed teken, want dan slaat meestal na een dag of drie het weer om. Nou ja, zo goed zagen we ze nou ook weer niet, hihihihi!
Na zo’n 15 km. wandelen is de batterij van Guinness op. Dat hadden we niet verwacht! Ik heb het idee dat Guinness in zijn hoofd ook erg veel te verwerken krijgt met al die nieuwe geuren en indrukken. En warm asfalt onder de blote pootjes is niet bevorderlijk. Gelukkig is het nog maar 2 km wandelen naar de auto, maar voordat we instappen genieten we nog even op het terras van een verdiend glaasje (nou ja, laat dat ‘je’ er maar af) cola.
En oh, wat een straf… Nu zitten we op het terras van het hotel onder de parasol te genieten (en het reisverslag bij te werken). Wonderlijk genoeg werkt hier de WiFi prima. Op de hotelkamer hebben we te weinig ontvangst.
Tot de volgende keer!
Het hotel ligt in het centrum van het stadje, vlakbij de kerk. Met kerkklokken. En een klok die elk kwartier laat horen hoe laat het is. Gelukkig niet irritant want ’s nachts houdt hij zich stil. Maar ik denk dat de koster de wekker om 6 uur zet, om vervolgens om 6.45 uur helemaal los te gaan! We zien het helemaal voor ons; een soort Andre van Duin – sketch; de Münsinger koster hangt in de touwen!
Het ontbijt is jummie. Wat een verwennerij, zo’n ontbijtbuffet!
Het zonnetje schijnt uitbundig, dus tijd om naar buiten te gaan (lang genoeg geslapen vannacht ☺). We besluiten te gaan wandelen op het voormalig oefenterrein van het leger, inmiddels onderdeel van ‘Biosphärengebiet Schwäbischer Alb’. Het is een licht glooiend terrein met veel bloemenweiden en verspreid liggende groepjes bomen. We horen niets anders dan onze eigen voetstappen, vogels en zoemende insecten. Heerlijk. Het loopt makkelijk, want we lopen over een geasfalteerde weg. Saai, zul je denken. Maar eh… als we van de weg af gaan, dan wordt het te spannend! Het is namelijk verboden. Er ligt nog zoveel munitie, dat het strikt verboden is om van de paden af te gaan. Af en toe horen we een knal en dan heeft de plaatselijke Kebab-zaak weer gratis vlees.
Geintje! ☺
Tijdens de wandeling komen we de restanten tegen van een dorpje (Gruorn) dat is verlaten toen het oefenterrein in 1937 werd uitgebreid. Er staat alleen nog een kerkje (met mooi glas in lood) en een schoolgebouwtje.
Het weer is schitterend, insmeren met zonnebrandcrème is een must.
Onderweg kunnen we vanaf een uitzichtspunt in de verte de Alpen zien liggen, zo helder is het. Volgens de experts is dat niet zo’n goed teken, want dan slaat meestal na een dag of drie het weer om. Nou ja, zo goed zagen we ze nou ook weer niet, hihihihi!
Na zo’n 15 km. wandelen is de batterij van Guinness op. Dat hadden we niet verwacht! Ik heb het idee dat Guinness in zijn hoofd ook erg veel te verwerken krijgt met al die nieuwe geuren en indrukken. En warm asfalt onder de blote pootjes is niet bevorderlijk. Gelukkig is het nog maar 2 km wandelen naar de auto, maar voordat we instappen genieten we nog even op het terras van een verdiend glaasje (nou ja, laat dat ‘je’ er maar af) cola.
En oh, wat een straf… Nu zitten we op het terras van het hotel onder de parasol te genieten (en het reisverslag bij te werken). Wonderlijk genoeg werkt hier de WiFi prima. Op de hotelkamer hebben we te weinig ontvangst.
Tot de volgende keer!
-
27 Augustus 2012 - 20:01
Ellie:
Hallo genieters, fijn dat mooie weer, ik zal duimen dat het zo blijft.
Geniet er van, is Guinness al weer uitgerust?
-
27 Augustus 2012 - 20:24
Inge Van Der Sanden :
Hallo vakantiegangers!
Geniet maar lekker van jullie vakantie! Mooi verhaal!
Ik spiek zo af en toe op deze link zodat ik er zeker
van ben dat jullie aan het vakantie vieren zijn !!
Groetjes uit Valkenswaard
Inge xx -
27 Augustus 2012 - 20:58
Joke:
nou dat is even een goed begin mooi weer en terrasje en een mooie wandeling en guinness die het heel mooi uitkiend net doen of hij moe is dan kan het baasje en het vrouwtje ook even uitblazen hi hi geniet er van gr
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
