Dag 11 – Tirol – Gschnitztal

Wandeling Padasterjochhaus, 2.232 m.

Vandaag is onze laatste volle vakantiedag in Tirol. We willen hier nog graag een grote wandeling maken en hebben als bestemming het Padasterjochhaus uitgezocht. Het is een berghut die achter de bergkam (Hohe Burg) ligt die we gisteren vanaf het terras van het Mühlendorf gezien hebben.

We starten direct vanuit het hotel met wandelen. De bewegwijzering geeft aan dat het 2,5 uur wandelen is. Een kwartier later is het nog steeds 2,5 uur wandelen en een kwartier daarna… je raad het al; nog steeds 2,5 uur ☺ Waarschijnlijk zijn ze boven in de hut bang dat er niemand meer komt als ze weten dat het langer wandelen is?

Het uitzicht boven is prachtig. De toppen zien er vanaf deze hoogte heel anders uit dan vanuit het dal. Wij dachten gisteren dat de Hohe Burg het hoogste was, maar uiteindelijk blijkt het Padasterjochhaus (2.232 m.) hoger te liggen dan de Hohe Burg (2.198 m.). Omdat het heiig weer is, zien we besneeuwde 3.000 + toppen jammer genoeg niet of nauwelijks.

Guinness is onweerstaanbaar voor de dames op de alm. Dat wil zeggen; de honderden kilo’s zware dames op de alm. Ons keuren ze amper een blik waardig, maar op Guinness komen ze af. Enneh… da’s af een toe een beetje eng, zeker als het wat steiler is en zo’n dame op het smalle pad besluit haar derrière om te gooien.

In het Padasterjochhaus zijn we bijna alleen. Vermoedelijk, aldus de eigenaar, omdat de weersvoorspellingen al dagen slecht zijn. Uiteindelijk valt het elke keer mee en is het prima weer, maar als je twijfelt, dan begin je niet aan zo’n tocht waar je toch minimaal 5 uur voor uit moet trekken.
Maar de Kaiserschmarrn en de worst smaken er niet minder om ☺
Bovenop de berg weet Guinness twee wollige vriendinnen aan de haak te slaan. Qua grootte een stuk minder bedreigend; een stel koddige hangoor-schapen. Ik zag het al helemaal zitten; mijn eigen wolfabriekjes! Maar ze bleven maar mekkeren en hebben de achtervolging uiteindelijk gestaakt.

Onderweg naar beneden gebeurt er toch iets wat ze al dagen voorspellen; het gaat onweren. Dat zijn niet de omstandigheden waarin je bovenop een berg wilt zitten, dus we zetten de benenwagen een versnelling hoger om meters te maken; we moeten 1 kilometer in hoogte dalen! Gelukkig blijft de bui aan het begin van het dal hangen en we komen zelfs droog in het hotel aan. Mazzel!

En nu… zijn we uitgeteld en gaan we schaapjes tellen!